در حالی که در فارسی فقط یک کلمه برای اشاره به فیلم داریم، در انگلیسی کلمات بسیاری وجود دارد. در این مقاله قصد داریم این کلمات را معرفی کنیم و راجع بشان توضیح بدهیم. مخاطب این مقاله کلیه ی علاقه مندان به سینما است؛ به خصوص دانشجویان رشته ی سینما که احتمالن در حین مطالعه و تحقیقاتشان با عبارت های مختلفی در مورد فیلم و انواع آن مواجه می شوند. پس اگر مثل ما خوره ی فیلم هستید و دوست دارید بدانید فیلم به انگلیسی چه می شوند، به خواندن ادامه بدهید!

دیگر مقالات ما درباره ی آموزش زبان انگلیسی را در سایت دلینگلیش بخوانید.

Movie یا Film؟

Movie و Film دو کلمه یی هستند که بیشتر از بقیه ی کلمات مشابه برای گفتن فیلم به انگلیسی به کار برده می شوند. Movie بیشتر در گویش آمریکایی متداول است، در حالی که Film در گویش بریتانیایی. ولی فرقی نمی کند کدام یک را انتخاب کنید، چرا که هر دوی آن ها در همه ی گویش های انگلیسی قابل فهم هستند. اما علاوه بر این دو کلمه، کلمه های دیگری هم برای اشاره به فیلم استفاده می شود، نظیر:

• Motion picture

• Moving picture

• Picture

• Flick

• Talkie

• Feature

اما داستان این همه کلمه چیست؟ و بالاخره کدام یک را استفاده کنیم بهتر است؟

ابداع کلمه ی Film

اگر چه برای مخاطب های امروز سینما و حتا فیلم سازان، که تقریبن همه شان با فیلم دیجیتال سر و کار دارند، دیدن فیلم عکاسی برای ضبط و بخش فیلم چیز غریبی است، اما از آغاز سینما تا چندی پیش همه ی فیلم ها روی این نوار های منعطف پلاستیک-مانند که در اصل مخصوص عکاسی بود چاپ می شد. به نوار، یا لایه در انگلیسی (علاوه بر بسیاری زبان های دیگر) Film گفته می شود. به این ترتیب از ابزاری که برای ضبط کردن تصاویر متحرک استفاده می شد، برای خطاب به محصول به عمل آماده به کار رفته شد؛ و تا امروز هم رواج دارد.

ابداع کلمات Motion Picture / Moving Picture / Picture

اما گفتیم «تصاویر متحرک» و همچنین اینکه برای ضبط تصاویر از نوار های مخصوص عکاسی استفاده می شد. در واقع، سینما وامدار هنر و صنعت عکاسی است، و عده یی تا مدت ها آن را شاخه یی از عکاسی به شما می آوردند. به همین خاطر است که در ابتدا برخی از اهل فن، به فیلم Motion Picture یا Moving Picture خطاب می کردند که به معنای «تصویر متحرک» است. اما کم کم خود را راحت کردند و بین خودشان به سادگی می گفتند Picture (یعنی تصویر) اما منظورشان فیلم بود. این اصطلاح هنوز هم بین اهل فن رایج است. به همین خاطر است که احتمالن بین صحبت های ستاره های سینما چیزی شبیه به این را می شنوید:

I’ve worked with this actor in many pictures.

همچنین بینندگان جوایر اسکار می دانند که عنوان مهمترین جایزه ی اسکار چیزی نیست جز:

The Best Picture!

همچنین نام کامل یکی از بزرگترین شرکت های فیلم سازی Paramount Pictures است.

ابداع کلمه ی Movie

حالا مخاطبان عادی سینما که سختشان بود بگویند Motion/Moving Picture، به مرور عادت کردند بگویند Movie. درست همانطور که نسل ما کلمه ی Selfie را ابداع کرد!

ابداع کلمه ی Flick

اگر با دستگاه آپارات قدیمی فیلم دیده باشید یا (مثل ما) فقط در فیلم ها دیده باشید، حتمن متوجه شده اید حین چرخیدن نوار فیلم در دستگاه آپارات، تصاویر روی پرده دائم خاموش و روشن می شوند، یا به تعبیری چشمک می زنند. این بخاطر وقفه ی کوتاهیست که بین هر فریم از فیلم که جلوی درچه ی نور آپارت قرار می گیرد وجود دارد. در قدیم که همه ی سینما ها از دستگاه آپارت استفاده می کردند، این چشمک زدن های فیلم چیز طبیعی یی بود، به همین خاطر بعضی ها روی فیلم اسم خودمانی Flick یا «چشمک-زن» را گذاشتند. حالا دیگر می دانید چرا پایگذاران شرکت پخش فیلم آنلاین NetFlix چنین نام روی سایتشان گذاشته اند: Flix=Flicks

ابداع کلمه ی Talkie

کلمه ی Talkie که حالا دیگر مدت هاست منسوخ شده، در مدت کوتاهی بعد از رواج فیلم های باکلام (یا ناطق) استفاده شد. در زمانی که هنوز بعضی از سینما ها فیلم های صامت پخش می کردند، مردم برای اینکه تفاوتی بین فیلم های باکلام و صامت قائل شوند، به فیلم های باکلام، Talkie می گفتند (که از کلمه ی Talk به معنای «حرف زدن» گرفته شده). طبیعی است که بعد از تبدیل شدن فیلم های ناطق به عرف سینما، دیگر استفاده از کلمه ی Talkie بی مسما بشود و به تاریخ بپیوندد.

ابداع کلمات Feature / Feature Film

نهایتن می رسیم به کلمه ی Feature یا Feature Film. در آینده، در مقاله یی مجزا در باره ی انواع فیلم بر اساس نحوه، ساختار، یا متد تولیدشان (با ژانر اشتباه نشود) مجددن به عبارت Feature Film اشاره خواهیم کرد؛ اما در این جا همین قدر را بگوییم که در گذشته سینما ها با هدف جذب مخاطب بیشتر اجازه ی دیدن چند فیلم را با یک بلیط به مخاطبانشان می دادند. یعنی یک بلیت می خریدید و بعد چند فیلم کوتاه و بلند، به همراه یک فیلم بلند اصلی (که اصل قضیه و وعده ی اصلی به حساب می آمد) را یکجا می دیدید. استفاده از کلمه ی Feature هم به همین زمان بر می گردد.

معنای لغوی Feature، «همراه»، «همراهی کردن»، «در بر داشتن» و همچنین «جنبه/ویژگی اصلی» است. سینما داران در بیلبورد هایشان می نوشتند که مثلن در فلان سانس، تعدادی فیلم همراه با جدیدترین فیلم فلان ستاره ی مشهور را می توانید ببینید. پس در واقع یک Feature Film فیلمی به اندازه ی کافی طولانی مدت و با اندازه ی کافی جذاب بود که مخاطبان را به سینما می کشاند و همراهش فیلم های ریز و درشت دیگری هم بخش می شد.

اگرچه امروزه چنین روشی برای پخش فیلم در سالن سینما تقریبن منسوخ شده است، اما کلمه ی Feature Film هنوز کاربرد دارد، اما در جای دیگری و به معنای دیگری. امروزه از کلمه ی Feature Film به معنای فیلم سینمایی بلند، به منظور متمایز کردن آن با فیلم کوتاه، سریال، مستند، انیمشن، و غیره استفاده می شود. یعنی فقط یک عبارت تخصصی است که برای نوعی خاص از فیلم استفاده می شود.

پس فیلم به انگلیسی چه می شود؟

حالا لابد برایتان سوال است که از بین این همه انتخاب، به فیلم چه بگوییم تا خیال همه راحت شود؟ جواب ما این است که بین Movie و Film هر کدام را که دوست دارید انتخاب کنید، و بیخیال بقیه شوید؛ چرا که بقیه یا کلماتی منسوخ و کم کاربرد هستند، و یا به صورت تخصصی استفاده می شوند. آمریکایی ها ترجیح می دهند بگویند Movie؛ در حالی که بریتانیایی ها، در کنار خیلی از ملت های دیگر، از کلمه ی Film استفاده می کنند.

فقط به یاد داشته باشید که Movie، همانطور که توضیح دادیم، از گفت و گوی عامیانه گرفته شده است. پس نتیجه می گیریم اگر قصد دارید مقاله یی رسمی بنویسید، و یا در گفت و گو رسمی تر به نظر بیایید، بهتر است به جای Movie از کلمه ی Film استفاده کنید.

حالا شما کدام کلمه را بیشتر استفاده می کنید (چرا)؟ آیا کلمات دیگری هم برای اشاره به فیلم در انگلیسی می شناسید؟ به نظرتان در فارسی کلمه یی جر فیلم برای صحبت راجع به این پدیده وجود دارد؟ جوابتان را در قسمت نظرات بنوسید.

همچنین اگر سوالی دارید، و یا در مورد اطلاعات بررسی شده در مقاله نظر متفاوتی دارید، در بخش نظرات حتمن مطرح کنید.