80 درصد تخفیف

| نرم افزار رایتینگ IELTS

  • اسم های بدون حرف تعریف – Zero Article / No Article

    اسم های بدون حرف تعریف - Zero Article / No Article

    خواندن این مطلب

    9 دقیقه

    زمان میبرد!

    اسم های بدون حرف تعریف – Zero Article / No Article

    در مقاله ی حروف تعریف اسم (Articles) به تعریف معانی این حروف در انگلیسی پرداختم. در مقاله های حرف تعریف اسم نکره (A و An) و حرف تعریف اسم معرفه (The) به تشریح بیشتر و آوردن مثال برای انواع مواردی که این دو حروف تعریف در انگلیسی استفاده می شود پرداختم. حالا می خواهیم مواردی را توضیح بدهیم که هیح تعریفی برای اسم (Noun) در انگلیسی به کار نمی رود. به چنین مواردی اسم های بدون حرف تعریف ( یا به انگلیسی Zero Article / No Article) می گویند.

    برای خواندن مقالات بیشتر راجع به آموزش زبان انگلیسی به صفحه ی اصلی سایت دلینگلیش مراجعه کنید.

     

    اسم های بدون حرف تعریف – Zero Article / No Article

    منظور اسم یا اسامی آن چیزی است که در انگلیسی Noun خطاب می شود؛ بنابراین کلمه ی «اسم» را با اسم خاص (مانند اسم افراد یا مکان ها» اشتباه نکنید. برخی از مواردی که همراه اسم هیچ حرف تعریفی نمی آید را در مقالات قبلی به طور مختصر در قالب موارد استثنا یا تبصره برای حروف تعریف نکره و معرفه توضیح دادیم. اما در ادامه همه ی مواردی که در آن حرف تعریف اسم به کار نمی رود را فهرست کرده ایم. در انگلیسی به مواردی که حرف تعریف به نمی رود «Zero Article» یا «No Article» می گویند. این مواقع هیچ کدام از حروف تعریف A، An، و The همراه اسم های به کار نمی رود.

     

    اسم های همراه با اعداد شمارشی، Determiner ها، و ضمیر ها

    قبلن گفته بودیم که همراه با اسم های مفرد قابل شمارش از حرف تعریف نکره (A یا An) استفاده می کنیم؛ مثلن: A book. و گفتیم می توان به جای «A» از عدد شمارشی «One» هم استفاده کرد؛ مثلن: One book. حالا می خواهیم این تعریف را گسترش بدهیم و بگوییم می توانید برای اسامی قابل شمارش بیشتر از یک (یا جمع) از اعداد شمارشی استفاده کنید.

    مثال:

    I want to buy two books.

    می خواهم سه کتاب بخرم.

     

    وقتی از اعداد شمارشی (1، 2، 3، و غیره) در کنار کلمات استفاده می کنید، نیاز به استفاده از هیچ حرف تعریف اسمی نیست. همچنین اگر از Determiner هایی مثل few، some، و many؛ و یا ضمیر های ملکی یی نظیر my، your، his در کنار یک اسم استفاده کنید دیگر نیاز به به کار بردن هیچ حرف تعریف اسمی نیست.

    مثال:

    I need some money.

    مقداری پول نیاز دارم.

    I smoke a lot of cigarettes every day.

    هر روز کلی سیگار می کشم.

    This weekend we will clean our rooms.

    این آخر هفته اتاق هایمان را تمیز خواهیم کرد.

     

    ملیت ها (و دیگر صفت ها)

    در انگلیسی، ملیت ها نوعی صفت به حساب می آیند، و بدیهی است که حروع تعریف اسم همراه با صفت ها به کار نمی روند.

    مثال:

    She is Japanese.

    او ژاپنی است.

    He is happy.

    او خوشحال است.

     

    اما اگر بعد از یک صفت یک اسم به کار برود، در آن صورت از حروف تعریف استفاده می کنیم.

    مثال:

    She is the Japanese athlete.

    او (آن) ورزشکارِ ژاپنی است.

    He is a happy person.

    او آدم شادی است.

     

    روز های هفته و ماه

    به طور کلی همراه با روز های هفته و نام ماه ها حرف تعریف اسم نمی آید.

    مثال:

    Today is Sunday.

    امروز یکشنبه است.

    He comes on Fridays.

    او جمعه ها می آید.

    August is the eight month is Gregorian calendars.

    اوت هشمتین ما در تقویم میلادی است.

     

    همراه با کلمه Pain برای بیماری ها و درد ها

    از کلمات مختلفی برای بیان درد ها و بیماری ها می توان استفاده کرد. اگر از کلمه ی Pain برای این منظور استفاده کنید، نیاز نیست از حرف تعریف اسم استفاده کنید.

    مثال:

    I have pain all over my body.

    همه جای بدنم درد می کنه.

    I’m in pain.

    درد دارم.

     

    اسامی اشخاص

    اسامی اشخاص و حیوانات چون اسم خاص (Proper Noun) هستند نیازی به حرف تعریف اسم ندارند.

    Mohammad is a playful boy.

    محمد پسر بازیگوشی است.

    My hamster’s name is Joseph.

    اسم همسترم جوزف است.

     

    همراه با اعداد ترتیبی در شرایط خاص

    اگر قبل از اعداد ترتیبی ضمیر بیاید، یا بعدشان اسم نیاید، در این صورت حرف تعریف نمی گیرند.

    مثال:

    It’s her second time playing the guitar.

    دومین بارش است که گیتار می نوازد.

    First, walk straight ahead, then, turn left.

    اول مستیقیم برو، بعد بپیچ سمت چپ.

     

    اشاره به یک گونه

    برای اشاره ی به یک گونه یا دسته به طور کلی نیازی به استفاده از حرف تعریف نیست. البته با ساختاری متفاوت که در مقاله ی حرف تعریف معرفه توضیح دادیم می توان از The هم استفاده کرد.

    مثال:

    Hens can’t fly.

    مرغ ها پرواز نمی کنند.

    Men don’t cry.

    مرد ها گریه نمی کنند.

     

    اشاره به موارد کلی

    برای گفتن حرفی کلی راجع به یک سوژه نیاز به استفاده از حرف تعریف نیست.

    مثال:

    Two things that Iranians can’t live without: tea and sugar cubes!

    دو چیز که ایرانی ها نمی توانند بدون شان زندگی کنند: چای و قند!

    مثال ذیل هم به افتخار طرفداران گاسپار نوئه:

    Birth and death are extraordinary experiences. Life is a fleeting pleasure.

    تولد و مرگ تجربه هایی حیرت انگیزند. زندگی لذتی کوتاه است.

     

    نام کشور ها و زبان ها

    نام کشور ها و زبان ها به طور کلی بدون حرف تعریف می آیند. اگرچه موارد خاصی هم وجود دارد که نام کشور ها نیاز به حرف تعریف معرفه (The) دارد، که در مقاله ی حرف تعریف اسم معرفه آن را توضیح دادیم.

    مثال:

    Iran / France / Germany

    Persian / French / German

     

    برخی اجزای جغرافیایی

    این مبحث را نیز در مقاله ی حرف تعریف اسم معرفه به طور مفصل توضیح دادیم. برخی از اجزای جغرافیایی نظیر کوه (نه رشته کوه)، جزیره (نه مجمع الجزایر)، و قاره، بدون حرف تعریف نوشته می شوند، در حالی بسیاری موارد دیگر لزومن با حرف تعریف معرفه نوشته می شوند.

    مثال:

    Mount Damavand is a very high mountain.

    کوه دماوند، کوه بسیار مرتفعی است.

    Qeshm is the second largest island in the Persian Gulf.

    قشم دومین بزرگترین جزیره در خلیج فارس است.

    Iran is a large country located in Asia.

    ایران کشور بزرگی واقع در آسیا است.

     

    اسامی انتزاعی

    منظور اسامی انتزاعی کلماتی است که بیانگر ایده هایی غیر ملموس باشند؛ کلماتی نظیر غم، شادی، موفقیت، تحصیل، شعر، ادبیات، و غیره. این کلمات نیاز به حرف تعریف اسم ندارند. موضوعات درسی هم از این قاعده تبعیت می کنند.

    مثال:

    Education and success matter a lot to families.

    تحصیل و موفقیت اهمیت زیادی برای خانواده ها دارد.

    Literature was my favorite subject in school. I used to write poems back then.

    ادبیات درس مورد علاقه ی من در مدرسه بود. آن زمان شعر می نوشتم.

     

    مکان ها و خیابان ها

    نام مکان ها و خیابان ها نیاز به حرف تعریف ندارد.

    مثال:

    We live on Aghaghia Blvd.

    در بلوار اقاقیا زندگی می کنیم.

    Mehrabad Airport is an international airport.

    فرودگاه مهرآباد، فرودگاهی بین المللی است.

     

    نکته مهم

    حتا اگر در نام خیابانی عدد استفاده شده باشد، معمولن (اما نه همیشه) از حرف تعریف استفاده نمی شود.

    We live on 22nd street.

    ما در خیابان 22ام زندگی می کنیم.

     

    نکته مهم دوم

    با مکان هایی نظیر گالری ها، موزه ها، سالن های تئاتر و سینما، هتل ها، و رستوران ها حرف تعریف The استفاده می شود، مگر اینکه نام یک شخص در عنوان آن ها استفاده شده باشد. البته همه ی این موارد دارای استثنا های زیادی هستند.

    We stayd at Sina Palace for a week.

    ما یک هفته در سینا پالاس اقامت داشتیم.

    The Atlantic is a five star hotel.

    هتل آتلانتیک، هتلی پنج ستاره است.

     

    تیتر های روزنامه و مجلات

    بخاطر کوتاه شدن طول نوشته ها در عنوان های روزنامه، مجلات، اعلانات، و مواردی از این دست، معمولن حرف تعریف اسم را نمی نویسند. این سبک نوشتار تبدیل به عرفی برای روزنامه نگار ها شده.

    مثال:

    Obama Leaves White House.

    اوباما کاخ سفید را ترک می کند.

    این جمله با سبک نوشتاری عادی می شود:

    Obama leaves the White House.

     

    دیگر موارد استفاده

    با نام بازی ها و ورزش ها حرف تعریف استفاده نمی شود:

    I played soccer when I was a kid.

    بچه که بودم فوتبال بازی می کردم.

    Let’s play chess.

    بیا شطرنج بازی کنیم.

     

    با وعده های غذایی حرف تعریف به کار نمی رود:

    We’ve just had dinner.

    تازه شام خورده ایم.

    He never eats breakfast.

    او هیچ وقت صبحانه نمی خورد.

     

    جمع بندی درباره ی اسم های بدون حرف تعریف

    فرض کنید می خواهید بگویید «این فایل را از طریق تلگرام برایت می فرستم»؛ کدام یک از جملات ذیل درست است؟

    I’ll send this file over on Telegram.

    I’ll send this file over on the Telegram.

     

    هدف از ذکر این مثال خاطر نشان کردن گنگ بودن استفاده یا عدم استفاده از حرف تعریف اسم علی رقم بررسی موشکافانه ی تمام موارد استفاده از آن ها بود. مثلن در موارد بالا اگر «تلگرام» را یک نوع خدمات حساب کنیم در آن صورت می بایست حرف تعریف The بگیرد. اما اگر آن را از دید نوعی اسم خاص نگاه کنیم، در آن صورت نیاز به حرف تعریف ندارد.

    در مقاله های قبلی هم گفتیم که استفاده های دو گانه یی از حروف تعریف وجود دارد. مثلن برخی می گویند «The Internet» در حالی که برخی دیگر می گویند «Internet». به کار بردن یا نبردن حرف تعریف اسم معرفه (The) در موارد جزئی یی از این قبیل معمولن از گویشی به گویش دیگر فرق می کند.

    اما یک طرح کلی وجود دارد. به نظر می رسد وقتی یک پدیده ی جدید به وجود می آید ابتلا با حرف تعریف معرفه (The) به آن اشاره می کنند تا به نوعی آن را مجزا از بقیه کنند؛ اما وقتی آن پدیده به اندازه ی کافی شناخته می شود آن وقت تبدیل به چنان چیز بدیهی و معروفی می شود که دیگر نیاز به حرف تعریف معرفه ندارد. این اتفاق در مورد Facebook هم افتاد. کلمه ی facebook در اصل نوعی آلبوم عکس یادگاری در مدارس است، برای همین وقتی مارک زاکربرگ فیسبوک را بنیانگذاری کرد ابتدا آن را «The Facebook» خطاب می کردند تا از یک آلبوم عکس عادی مجزا بشود؛ اما بعد از شهرت فیسبوک دیگر از حرف تعریف The استفاده نشد.

    بنابراین اگر بخواهیم جواب سوال ابتدای این مبحث را بدهیم، می گوییم که مورد اولی درست است، و لزومی ندارد Telegram با The نوشته شود.

     


    نظراتتان را با ما در میان بگذارید.

    درباره نویسنده



    نظرات کاربران



    دیدگاهتان را بنویسید

    مطالب مرتبط



    دسته بندی مطالب

    محصولات جدید

    جستجو کنید ...

    تبلیغات